ساخت زیست حسگرهای امپدانسی آنزیمی با استفاده از نانوذرات فلزی و نانولوله های کربنی برای اندازه گیری هیدروژن پراکسید

طیف بینی امپدانس الکتروشیمیایی ترکیبی از آنالیز خواص مقاومتی و خازنی مواد به وسیله ایجاد یک اغتشاش در سیستم درحال تعادل به کمک اعمال یک سیگنال تهییج سینوسی می باشد. زیست حسگرها برای مشاهده و کنترل واکش زیستی در سطح الکترودها ایجاد شده اند. تا کنون طیف وسیعی از مولکول های زیستی به عنوان عناصر تشخیصی در زیست حسگرهای امپدانسی به کار رفته اند که هریک تا حدی توانسته اند در این کاربرد موفق باشند. مخصوصا آنزیم ها، پادتن ها، نوکئیک اسیدها، سلول ها و میکرو ارگانیسم ها برای توسعه زیست حسگرهای امپدانسی بر روی سطح الکترود تثبیت شده اند واز روشهای مختلفی نیز برای طراحی زیست حسگرهای امپدانسی استفاده گردیده است. در بخش اول این رساله ، سطح الکترود طللا به وسیله یک ترکیب آلی گوگرد دار به روش تشکیل تک لایه خودآرا اصلاح شد. بعد از بررسی سطح از نظر ساختار و رفتار اکتروشیمیایی، از آن برای اندازه گیری سزیوم به روش امپدانسی استفاده گردید. با توجه به نوع رفتار غیر فارادیک، با افزایش غلظت سزیوم امپدانس فصل مشترک الکترود- الکترولیت امپدانس سیستم افزایش می یابد و از رسم تغییرات امپدانس برجسب غلظت سزیوم می توان منحنی کالیبراسیون را رسم کرد. در بخش دوم، الکترود کربن شیشه ای با نانولوله های کربنی چند دیواره اصلاح شده و بر روی آن نانو ذرات اکسید نیکل تشکیل شد. سپس آنزیم کاتالاز بر روی نانوکامپوزیت تهیه شده تثبیت گردید. رفتار الکتروشیمیایی کاتالاز بررسی شده و از آن برای کاهش الکتروشیمیایی هیدروژن پراکسید استفاده گردید. در نهایت از حسگر تهیه شده برای اندازه گیری امپدانسی هیدروژن پراکسید در نمونه های شیر استفاده شد. در بخش سوم، الکترود کربن شیشه ای با نانولوله های کربنی چند دیواره و مایع یونی اصلاح شده سپس آنزیم کاتالاز بر روی نانوکامپوزیت تهیه شده تثبیت گردید. رفتار الکتروشیمیایی کاتالاز بررسی شده و از آن برای کاهش الکتروشیمیایی هیدروژن پراکسید استفاده گردید. در نهایت از حسگر تهیه شده برای اندازه گیری امپدانسی هیدروژن پراکسید در نمونه های شیر استفاده شد. در بخش چهارم، الکترود کربن شیشه ای با نقاط کوانتومی cdte اصلاح شد و سپس آنزیم کاتالاز بر روی الکترود اصلاح شده تثبیت گردید. رفتار الکتروشیمیایی کاتالاز بررسی شده و از آن برای کاهش الکتروشیمیایی هیدروژن پراکسید استفاده گردید. در نهایت از حسگر تهیه شده برای اندازه گیری امپدانسی هیدروژن پراکسید استفاده شد. در بخش پنجم، ، الکترود کربن شیشه ای با نانو خوشه های طلا اصلاح شد و سپس آنزیم میوگلوبین بر روی الکترود اصلاح شده تثبیت گردید. رفتار الکتروشیمیایی میوگلوبین بررسی شده و از آن برای کاهش الکتروشیمیایی هیدروژن پراکسید استفاده گردید. در نهایت از حسگر تهیه شده برای اندازه گیری امپدانسی هیدروژن پراکسید در نمئنه اکسیدانت تجاری استفاده شد. در نهایت در بخش ششم، الکترود کربن شیشه ای با نقاط کوانتومی cdte اصلاح شد. سپس رفتار الکترود در مورد کاهش الکتروکاتالیتیکی اکسیژن محلول در بافر با ph برابر 7 بررسی گردید.